Fjármálaráðherra ekki í tengslum við raunveruleikann !
Það að ætla verkafólki að færast nær raunveruleikanum með því að þiggja litla launahækkun er óskyljanlegt viðhorf hjá fjármálaráðherra sem er með um 8 föld lágmarkslaun verkamanns. Sú var tíðin að alþingismenn höfðu 1 ½ verkamannalaun í kaup sem gera þá í dag 187.500,- fjármálaráðherra ætti kannski sjálfur að færast nær raunveruleika verkafólks og reyna að lifa og brauðfæra fjölskylduna með þeim launum sem þar eru skömmtuð. Í kröfugerð Verkalýðsfélags Vestfirðinga kemur fram að krafan um lágmarkslaun fyrir dagvinnu skuli vera 41,5% af grunnþingfararkaupi og fylgi síðan launaþróun þingfararkaups, en með því yrði launaþróun láglaunafólks tryggð.
Það eru ekki óraunhæfar kröfur verkalýðshreyfingarinnar að krefjast þeirra kjarabóta að launþegar í velferðarsamfélaginu séu með útborguð laun fyrir ofan fátækramörk. Það eru ekki óraunhæfar kröfur að fjölskyldum í landinu sé búinn sá grunnur að börn launþega hafi jafna möguleika til þátttöku í leikjum og tómstundum félaganna. Það eru ekki óraunhæfar kröfur að ætla stjórnvöldum það að taka skattaumhverfi launþega til gagngerra endurskoðunar þannig að það komi þeim sem minnst hafa til sem mestrar hagsbóta.
Launþegar hafa alltof lengi þurft að sætta sig við hrossalækningar þegar kemur að kjarabótum sem þeim eru ætlaðar. Hinn almenni launþegi er ekki lengur aflögufær um að standa einn undir velferðarsamfélaginu, þar verða fleiri að taka þátt og er ráðuneyti fjármála engin undantekning.